Haunebu - WIRL - UFO -

[Derek]

Haunebu – pojazd latający w kształcie dysku, będący rzekomo tajną bronią III Rzeszy (Wunderwaffe)[1].

Technologia, na której bazował Haunebu, miała być opracowywana od drugiej połowy lat trzydziestych XX wieku do końca II wojny światowej w 1945. Jest to nazwa jednej z wersji pojazdów opartych o napęd antygrawitacyjny. Haunebu miał być pojazdem załogowym. Napędem miało być urządzenie działające w sposób zbliżony do żyroskopu, na zasadzie pierścieni obracających się z bardzo dużą prędkością[2]. Według wszelkiego prawdopodobieństwa osoby będące autorami szkiców domniemanego dysku Haunebu wzorowały się na znanych od lat 50. szkicach UFO autorstwa tzw. kontaktowca, George'a Adamskiego.

[Derek]

HAUNEBU-II (RFC 6)
pod koniec roku 1942 grupa badawcza SS4 rozpoczęła budowę Haunebu-II był modelem bardziej udoskonalonym niż Haunebu-I. Zmiany dotyczyły szkieletu obudowy układu napędowego jak i zewnętrznego wyglądu. Miał on średnicę ok. 30 metrów i od 9 do 11 metrów wysokości. Posiadał cztery generatory elektrograwitacyjne - jeden duży umieszczony centralnie, trzy mniejsze stabilizujące i mógł rozwinąć prędkość dochodzącą do 6000 km/h.
Haunebu-II były prawdopodobnie w pełni przygotowane do lotów kosmicznych, o czym świadczyły zaznaczone na planach pomieszczenia dla załogi, które miały być wykorzystane w przypadku długotrwałej podróży. Niektóre typy tych pojazdów miały przygotowane specjalne stanowiska bojowe na znajdujące się w obudowie działa na promienie "Donara".
Już w marcu 1945 roku zakłady lotnicze Dorniera otrzymały zamówienie na produkcję seryjną Haunebu-II
.....

HAUNEBU-III
Pod koniec wojny opracowano najdoskonalszy statek - Haunebu-III o średnicy około 70 metrów. Powstał tylko jeden prototyp. Wykonał on 19 lotów podczas których testowano jego właściwości w czasie lotu. Mógł on pomieścić w swoim wnętrzu aż 32 ludzi i rozwijać prędkość 10 Machów (ok. 12000 km/h)!
Napęd tego statku składał się prawdopodobnie według naszych przypuszczeń z generatorów elektrograwitacyjnych.
.....

Niemcy mieli jak się okazuje jeszcze śmielsze plany. Istnieją bowiem plany ogromnych HAUNEBU średnicy przekraczającej 120 metrów.
Urządzeniem zasilającym dla wszystkich statków Haunebu był zestaw połączonych silnych elektromagnesów generatora Van de Graafa i rodzaj sferycznego dynama Marconiego zawierającego kulę wirującej rtęci. Urządzenie wytwarzało pole elektrograwitacyjne i zostało nazwane "Tachyonatorem Thule". Nad wynalazkiem tym pracował Hans Coler oraz von Franz Haid z zakładów Siemens - Schucker oraz labolatorium AEG Telefunken.

[Nika]

No już to widziałam - nie jestem zato przekonana co do autentyczności tejże teoretyki.
Ale materiał ciekawy!