Przyjazne forum dyskusyjne. Dołącz do nas. Na Każdy Temat. 

  • Jak radzono sobie z epidemia we Wrocławiu w roku 1963? Warto poczytać jak sie nudzicie.

  • Wiadomości z Polski.
Wiadomości z Polski.
 #931  autor: Essential
 
W maju 1963 roku do Wrocławia wrócił z podróży z Azji Bonifacy Jedynak, oficer Służby Bezpieczeństwa. Z krótkiej wizyty służbowej przywiózł “gorączkę, dreszcze i pojedyncze, podobne do trądziku wykwity na skórze”. Wrocławscy lekarze nie podejrzewali niczego groźnego, ale woleli skonsultować się z kolegami z Instytutu Chorób Tropikalnych w Gdyni. Ci orzekli, że pacjent jest chory na malarię.

Epidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę przywlókł do Polski w maju 1963 wracający z Indii (według innych źródeł z Birmy i Wietnamu Bonifacy Jedynak, oficer Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą śmiertelną ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, odwołano go 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej było pracowników służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Najmłodszy pacjent miał 5 miesięcy, najstarszy zaś 83 lata. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach, które zlokalizowano, między innymi, w Praczach Odrzańskich, na Psim Polu. W miejscowości Szczodre zorganizowano szpital dla chorych na ospę.

Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że epidemia potrwa dwa lata i w jej wyniku zachoruje do 2 tysięcy osób, a umrze 200[2]. Przeciw ospie zaszczepiono wówczas 98% mieszkańców miasta. Epidemia wygasła po 25 dniach od jej wykrycia.
Ospa1.png
Ospa1.png (494.61 KiB) Przejrzano 375 razy